Concert Normaal

De eerste keer dat ik in Nederland naar een concert ging was naar een concert van Normaal. Een rock band uit de Achterhoek. Nu heb ik zelf ook een aantal jaren in de Achterhoek gewoond, dus je zou zeggen dat ik wel gewend moest zijn aan de mensenen hun mentaliteit. Nou, daar heb ik mij wel in vergist.

Dat concert dus. Van te voren werden we gewaarschuwd. Men zei dat we oude kleren aan moesten trekken die vies mochten worden en kapot mochten gaan. Dat op zich vond ik al best vreemd. Ik was gewend om je netjes aan te kleden als je naar een optreden van het een of ander gaat. Maar we namen het advies ter harte en hadden oude kleding aan. Ook werd, ons meisjes afgeraden om witte t-shirts aan te trekken.

De locatie had ons misschien al moeten waarschuwen, maar naïef als we waren deed dat niet meteen een alarmbel rinkelen. Het concert was in een grote stal. Zaagsel en zand op de grond, met hier en daar nog wat uitwerpselen van paarden vermoed ik.  Ik was nog geen kwartier binnen of ik had het eerste glas bier al in mijn nek zitten. iedereen had minstens twee cups bier in zijn handen en bij de muziek werd flink heen en weer gedanst, gesprongen en bewogen. Dat het bier flink over de rand van de cups kloste maakte niets uit. De volgende lading werd alweer gehaald. Bij sommige nummers die de band speelden was het de gewoonte om het bier in het rond te gooien.

Na een half uur waren de haren kletsnat van het bier, onze t-shirts waren nat en ik snapte toen waarom we het advies hadden gekregen om geen witte t-shirts aan te trekken.

Ook begon ik te snappen waarom we oude kleren aan moesten. Uiteraard vanwege al het bier, vermengd met zaagsel, paardenstront en opspattend zweet. Een miss-wet-tshirt zou er niets bij zijn.Maar zeker ook omdat de shirts kapot gescheurd werden. Zo liepen de meeste mannen al gauw in ontbloot bovenlijf rond en zag je zo nu en dan weer een t-shirt door de lucht heen gaan. Maar niet alleen bij de mannen zag je dit. Er waren ook meerdere vrouwen met ontbloot bovenlijf. Zij werden op de schouders genomen door de mannen, en torenden dus hoog boven iedereen uit. Zonder t-shirt en soms ook zonder ondergoed , overgoten door bier genoten ze van het concert.

Ik weet niet waar ik uiteindelijk het meest van gechoqueerd was. De mannen die alsmaar handtastelijker en luidruchtiger werden. De vrouwen die steeds minder om het lijf hadden en dat ook niet erg schenen te vinden. Of de terugreis in de trein waar wij zaten, tussen de keurige families die op zondag teruggingen naar huis, in onze kleren die naar bier, zweet, paardenstront en zaagsel roken. Met als excuus, wat volledig geaccepteerd werd, dat we naar een concert van Normaal waren geweest.