maandag 27 maart 2017

remigreren part 10

Toen we in ons huis trokken stonden we voor de keus of we op gas wilden gaan koken of elektrisch. Wij hadden één van de weinige huizen op het eiland waar geen gasaansluiting was aangelegd. Voor beiden is wat te zeggen. We hebben ook serieus nagedacht wat voor ons de beste optie zou kunnen zijn. Maar gezien het elektriciteitsnet dat Curaçao heeft, met de daarbij behorende frequente  uitvalmomenten leek het ons verstandiger om op gas te gaan koken. Daar komt bij dat ik ooit in Nederland noodgedwongen op elektriciteit heb moeten koken en daar werd ik niet vrolijk van. Allemaal nieuwe pannen moeten aanschaffen, maar het koken duurde ook minstens twee keer zo lang. Dus we waren er redelijk snel uit. Wij gingen voor gas.
En ook nu moesten we weer nadenken. Hoeveel flessen wilden we? Er stond niets bij het huis. Er was geen leiding aangelegd.
De ervaring had mij geleerd dat twee flessen noodzakelijk was. Mocht de eerste fles leeg raken, dan had je nog genoeg tijd om de lege fles te ruilen voor een volle, terwijl je gebruik maakte van de tweede fles. De ervaring had mij ook geleerd dat als je daar samen geen goede afspraken over maakt, en je beiden denkt dat de ander de fles wel zal laten ruilen voor een volle fles, je voor een gedwongen feit komt te staan dat je een paar dagen tot weken buiten de deur moet eten of veel moet barbecueën.
Dan restte ons alleen nog de vraag, willen we grote flessen of kleine flessen? Het grootste dilemma in deze kwestie was de prijs. De aanschaf van grote flessen zou ruim zeshonderd gulden gaan kosten. Kleine flessen een stuk goedkoper. We zouden voor de kleine variant gaan en op termijn over gaan stappen op grotere flessen. We zetten een oproep op internet voor een kleine fles en op Suffissant wilden we een tweede fles gaan kopen. Helaas bleek bij navraag dat er geen kleine flessen te koop waren. Al een jaar niet. Met de papieren in mijn hand om dan toch maar oor de grote flessen te gaan gingen we weer naar huis. Het aanvragen zouden we over het weekend heen tillen. En net in dat weekend vonden we een goede kleine fles via internet, bij familie notabene die er nog één hadden staan.

Eén van de voordelen van getrouwd te zijn met een zeer handige klusmanechtgenoot is dat hij het gasfornuis zo had aangesloten op de gasfles en we zelf konden koken. Met liefde hadden mijn ouders al een paar weken voor ons gekookt, maar zelf koken was ook weer heerlijk. En we koken er op los. Al maanden. We wisten van te voren niet precies hoe lang zo’n kleine gasfles mee zou gaan, dus nu spelen we een soort van Russisch roulette. Hoe lang zal het nog meegaan? Wanneer is ons gas op? Hoelang gaat het dan duren voordat de fles omgeruild kan zijn? Wil mijn moeder nog een keer voor ons koken of wordt het veel barbecueën? Jinks ik nu mijn gastoevoer door dit op te schrijven? 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten