paarden parade

Carnaval is weer in alle hevigheid losgebarsten. En ik geniet ervan. Nadat ik vorig jaar al heb mogen voorproeven houdt niets mij meer tegen dit jaar heb ik besloten. Ik wil alles volgen en alles meemaken. Helaas gooide mijn slechte timing al meteen roet in het eten. De jump-in waar ik heen wilden was uitverkocht. Stiekem was ik er niet heel rouwig om. Ik lag vroeg in bed en vond dat de volgende ochtend heel fijn. Dan de paardenoptocht. Nog nooit gezien, dus daar wilden we wel heen. Na lang puzzelen en met de hulp van derden wisten we uiteindelijke hoe laat die zou beginnen en waar de paarden zouden lopen. Nu weet ik dat op Curaçao tijd een relatief begrip is. Zo weet ik uit eerste hand dat een afspraak bij een specialist om negen uur in de ochtend, gerust om drie uur in de middag kan plaats vinden. En ondanks gemopper van de wachtenden lijkt dit fenomeen van disrespect naar de patiënten maar niet te willen veranderen. Sterker nog, als je te hard moppert hoor je nog wel dat je geluk moet hebben dat de specialist überhaupt komt. Er zijn er ook bij die helemaal niet op komen dagen. Dat je als patiënt vrij hebt moeten nemen van je werk doet er niet toe. Dat je als patiënt uren en uren zit te wachten doet er evenmin toe. Dus ik had al rekening gehouden met vertragingen en wachttijden. Op de tijd dat het zou beginnen waren wij bij de aanvang van de parade. Er waren al een heel stel paarden. Sommigen al helemaal klaar, opgetuigd om te vertrekken, anderen nog niet gezadeld waarbij de rijder rustig met een biertje in zijn hand naast het paard stond te kletsen. Sommige paarden werden ingereden wat een bijzonder goed idee leek, gezien het temperament van het paard. Driftig en schuimend bewoog het dier zich te snel van links naar rechts. De rijder moest zijn uiterste best doen om het paard in bedwang te houden. Op gepaste afstand hebben we genoten van dit spel tussen dier en rijder, waarbij het dier uiteindelijk moest toegeven aan zijn rijder. Na een klein uur van rondlopen en aanschouwen leek er nog geen begin gemaakt te worden van enige stoetvorming. Ik hoorde wel een mevrouw roepen dat ze echt om twee uur zouden beginnen, maar dat streven was al een uur gepasseerd. Wij hebben niet meer op het begin gewacht. Jengelende kinderen en een zinderende hitte maakten dat ik smachtte naar de verkoeling van de zee. Ik ga er vanuit dat er vergunningen zijn afgegeven voor alle parades, optochten en dergelijke die deze dagen voorbij komen op straat. Dat houdt in dat de wegen tijdelijk worden afgesloten. Om te voorkomen dat de parade afgeblazen zou worden, omdat de straten weer vrij gegeven moesten worden aan het verkeer, vermoed ik dat ze de paarden in volle galop door de straten hebben laten rennen. Schuimend en zwetend van begin tot eind. Dus ook deze hebben we gemist. Two down, so many more to go.