zondag 21 oktober 2012

mosselen


Ik denk dat we net een paar jaar in Nederland woonden dat mijn moeder overkwam en ons meenam naar Antwerpen. Goed voor onze culturele ontwikkeling, en gezellig even met de meiden samen weg.
Met de trein kwamen we aan op het station in Antwerpen. Prachtig , wat een gebouw, maar wat rommelde daar. Onze magen. Het was lunchtijd en we lustten wel wat. Mosselen zouden het worden besloot mijn moeder. Die kon je in Antwerpen zo lekker eten.
We liepen in Antwerpen over de Keyserlei richting mosselen toen mijn zus en ik een Pizzahut zagen.
‘Aaaaarrrch, PIZZHUT’, riepen we om het hardst. Daar wilden we heen.  Die had je in Nederland niet en het zou nog zooooooo lang duren voor we weer op Curaçao zouden zijn, zeker nog twee maanden,  dus of we dan nu echt naar de Pizzahut konden gaan. Mijn moeder ging overstag. Mijn moeder die elke dag naar pizzahut kon als ze dat wilde, maar bijna nooit verse mosselen kon eten ging overstag.
Dat het niet alleen bij de mosselen zou blijven werd later duidelijk. Er verscheen in Nederland Appelbee’s. die kenden we nog van Curaçao dus daar wilden we heen. Dat dit restaurant alleen in Maastricht en in Scheveningen zat deerde niet. We moesten soms ruim anderhalf uur in de auto zitten om er te kunnen eten, maar we hadden het er voor over. Dit restaurant zit niet meer in Nederland. Willen we de Amerikaans-Mexicaanse kaart hebben, dan kunnen we nog terecht in Amsterdam bij het hardrock café, maar verder zou ik het niet weten.
Op Curaçao hebben we weer heerlijk jalapeño poppers gegeten en mozzarella sticks. Toevallig in Groningen op het terras dat ik de  poppers op de kaart zag staan. Meteen maar twee porties besteld. En de mozzarella sticks bij de groothandel gehaald, want in de supermarkten kan je ze hier niet krijgen.
Niet alleen met eten wil ik juist dat van thuis. Zo ook met kleding. Kleding van het merk the Gap kan je in Nederland niet kopen. Wel in Parijs en in Londen, maar om nou iedere keer daarheen af te reizen, dat wordt te kostbaar. Lijstjes met vrienden en familie meegeven is geen probleem. Zij kopen voor ons in.
Andersom heb ik het niet. Hoewel ik ook de DA inliep. Ook weer gauw uitliep overigens. Wat duur vergeleken met de botica. Wat ik nog wel graag zou zien op Curaçao is een HEMA. Maar dan wel als ik daar woon. Nu nog niet. Nu hoort die nog in Nederland, maar als ik daar ooit eens zou wonen, dan is de HEMA juist uit Nederland en dan wil ik die wel graag daar hebben. En als die er niet komt heeft dat ook zijn charme. Iedereen die naar Nederland gaat krijgt van mij een lijstje mee om spullen in te kopen.  Kijken of het die kant uit ook werkt. Nu nog iemand vinden die tegen die tijd mosselen mee kan nemen. Zodat ik mijn moeder kan verrassen met ‘verse’ mosselen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten