Dat ik het koud heb in Nederland in geen geheim meer. Dat meerdere Antillianen het koud hebben in Nederland is ook geen geheim meer. Ik blijf het zeggen, het is een geweldig land, maar niet voor iemand met tropisch bloed dat door de aderen stroomt. Dat wringt, dat sputtert tegen, dat botst. Je zou bijna zeggen dat je het er warm van kreeg, maar niets is minder waar.
Nu leven we gelukkig in een tijd dat er iets te doen is aan kou. Toen ik studeerde in Arnhem woonde ik in een flat. Van vier kanten werd mijn woning mee verwarmd, maar toch stond de verwarming bij mij op 25 graden. In korte broek, t-shirt en op blote voeten liep ik door de woning.
Toen ik ging samenwonen was dit dus heel gewoon voor mij. Maar al gauw tijdens die eerste winter kregen wij onze eerste ruzie.
‘Wie heeft die verwarming zo hoog gezet, ik heb het bloedheet’, werd er steevast geroepen wanneer manlief het huis binnen kwam.
‘Ja schat, doe dan je trui uit en je schoenen uit. Doe net als ik, dan heb je het gewoon lekker’, was mijn antwoord.
Gaandeweg de jaren heb ik inmiddels geleerd om de verwarming niet zo hoog te zetten. Eigenlijk is dat begonnen toen de jaarlijkse afschrijvingen van het gas binnen kwamen. We kregen nooit iets terug van de gasunie, sterker nog, of we a.u.b. 300 euro wilden bij betalen. Driehonderd euro!!! Dat is in het laagseizoen al een half ticket naar de tropen. Daar kreeg ik het even heel warm van.
‘Waarom hoefde dat nooit in Arnhem’, roep ik verontwaardigd. ‘Nou schat, omdat de gasprijs bij de huur was inbegrepen’.
Behalve dat de gasrekening echt te hoog werd had ik nog een goede reden om toch maar te investeren in een paar dikke truien en een paar dikke sokken. Steeds vaker verscheen er bericht in de media dat er wietzolders waren ontdekt in Nederland. Hoe? Heel simpel .
Ze laten helikopters over de steden vliegen wanneer het flink gesneeuwd heeft en bij alle huizen waar er geen sneeuw op de daken ligt doet de politie een inval. Voor een flinke wietplantage in huis heb je veel warmte en licht nodig, dus er wordt dan flink gestookt. De sneeuw op de daken van die huizen smelt weg, et voila, ja hoor, weer beet.
Ik zie de koppen al in de krant staan:
“Wietplantage op zolder van Antilliaanse in Schijndel”.
En ik maar roepen: nee meneer agent, ik heb het alleen maar koud, omdat ik in de winter graag in een korte broek wil rondlopen en op blote voeten. Het liefst nog met een cola met ijsblokjes in een groot glas, maar ik denk dat ze me dan echt opsluiten. Niet in de gevangenis, aangezien die wietplantage nooit gevonden wordt, maar wel in een huis voor mentaal ontwrichte Antillianen die zich niet kunnen aanpassen.
Meneer Wilders, mag ik dan nu op uw kosten terug?
( met dank aan een dierbaar geworden vriend op Facebook die mij inspireerde om dit te vertellen, PiaBao)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten