zondag 20 februari 2011

10 hond

En toen hadden we een hond in huis. De hond die we al heel lang wilden, maar die ik ook heel lang heb kunnen uitstellen. Het huis was nog niet klaar, het kind was nog te klein, we gaan nu net op vakantie.
Maar nu viel alles op zijn plek, het soort hond dat we altijd al wilden hebben, uit het asiel en ook nog een pup.
Maar oh, wat heb ik mij vergist. Deze hond jankt ’s-nachts. Deze hond poept en plast in huis. Deze hond moet je op hele vreemde tijden uitlaten en dat betekent  jas aan en naar buiten. Niet alleen op tijden dat het nog acceptabel is, maar ook om half vijf in de ochtend, wanneer ieder ander mens zich nog eens omdraait in zijn bed. Dat laatste heb ik overigens een paar nachten geprobeerd, maar onze pup is een volhouder en na een uurtje janken en piepen, waarbij mijn gevloek, richting hond in de andere kamer, niet van de lucht was, ging ik er dan toch maar uit.
Ik ben honden gewend. Op Curacao was het niet meer dan normaal dat we een hond hadden. Meer dan één zelfs, maar dat was echt  anders. Meestal vond je een hond, onder een auto in de buurt . Of je hoorde een hoop gepiep in de kunuku.   Dat vonden we erg zielig dus we namen ze dan mee naar huis.
Die hond lag lekker buiten, die had al gauw een eigen plek in de tuin waar zijn of haar behoefte gedaan kon worden. Die hond hoefde niet uitgelaten te worden.  Puppiecursus? Nee, dat heeft geen van onze honden ooit gehad. Af en toe een steen richting hond had vaak voldoende uitwerking. Commando’s aanleren? Onze honden waren losgeslagen wild die alleen naar mijn vader luisterden, of in ieder geval naar zijn sleutelbos. Wij als kind vonden dat prima, stelden geen vragen en waren in de veronderstelling dat de hond zichzelf opvoedde.  Wij wilden zwemmen met de honden. Lekker rondrennen door de tuin.  Wel de lusten, maar niet de lasten.
Nu, begrijp ik dat mijn vader wel degelijk een hoop tijd heeft besteed aan de honden. En ook dagen, zo niet weken bezig is geweest om ze op te voeden.
Nu weet ik ook waarom ik onbewust zoveel smoesjes verzon om geen hond te nemen in Nederland. Dit is hele andere koek.
Bij de buren heb ik nog nagevraagd of ze last hadden van dat janken midden in denacht. Nee hoor, zei de buurman, maar ik hoorde wel een hoop gevloek in een andere taal.  Was u dat? 

1 opmerking:

  1. Hahaha, geweldig om dit te lezen.Vooral de reactie van je buren vindt ik geweldig.

    Gr Lin

    BeantwoordenVerwijderen