tijdsverschil

Wat is dat toch met dat tijdsverschil. Na zoveel jaar vergis ik mij er nog in. Dan vergeet ik het tijdsverschil op de een of andere manier. Ik word op dit moment zo in beslag genomen door mijn werk, studie en een verjaardag, dat iets schrijven voor Thuis er bij ingeschoten was. Herinneringmails heb ik zeker wel gehad, maar niet gelezen. Mijn pc is niet open geweest en op de Ipad zijn niet al mijn email adressen zichtbaar. Groot was dan ook de schrik. Dat ik nu op de valreep mijn mail toch nog lees is mijn geluk.  Ik was vergeten een stukje in te leveren voor de Ñapa.  Ik had mij er al bij neergelegd dat er geen stukje van mijn in de krant zou komen, ik had al een korte excuus mail gestuurd en was al bezig met een uitgebreide versier hiervan, tot ik zag dat het nog werkuren zijn op Curaçao. Zou het alsnog mogelijk zijn? Dus snel in de pen en schrijven.

Het tijdsverschil was voor vrienden vaak een grotere uitdaging dan voor mij. Ik dacht dat ik er nu wel aan gewend was. En normaliter is dat ook zo, maar niet als ik het druk heb dus. Dat is hier wel weer bewezen. En ik maar volhouden dat vrouwen enorm goed zijn in multi-tasken en dat we alle ballen altijd hoog kunnen houden. Dat we met gemak twee dingen tegelijk kunnen. Val ik even door de mand.

Als we vroeger op vakantie gingen naar Curaçao en vrienden vroegen of ze ons konden bellen, dan vertelden we altijd heel expliciet dat ze rekening moesten houden met het tijdsverschil. Mijn man heeft in de beginjaren van onze relatie een briefje naast  de telefoon gehangen met daarop het tijdsverschil. Dat wil zeggen, hou er rekening mee dat het daar vijf/zes uur vroeger is.

Een familielid belde standaard als het bij ons toen midden in de nacht was. Hoe vaak we het ook vertelden, hij beloofde beterschap, maar elke keer weer opnieuw belde hij midden in de nacht. Dat zal mij nooit overkomen. Hoewel zeg nooit nooit. Ik had ook niet gedacht dat ik mij vandaag zou vergissen. Smoesjes genoeg om de vergissing te verbloemen, het is al zo vroeg donker, voor mijn gevoel was het al ver in de avond, of ik heb zo hard gewerkt vandaag, de werkdag zit er al heel lang op. Allemaal waar, maar feit blijft dat ik mij niet bewust was van het tijdsverschil. Voel ik mij zo verbonden met Curaçao dat het niet uitmaakt hoe laat het waar is. Of valt deze ook binnen de smoezenlimiet?