Yeah ik ben een mondi
girl geworden. Met een vriendin zijn we gaan rijden over privé terrein bij
Wacao. Wat een prachtige, ongerepte omgeving. Zo puur. Veel natuurschoon,
watertjes die ontstaan zijn, maar ook de boca’s waar een visser alleen zat te
vissen. Een groep kampeerders die zich vermaakten in het water en zichtbaar genoten van de
koelte die het water hen bracht.
In twee auto’s reden wij over het terrein en na niet al te
lange tijd stopte de auto voor ons en mijn vriendin stapt uit. We konden niet
raden waarom , maar toen ook wij uitstapten bleek de weg verspert te zijn door
een boze leguaan. We waren duidelijk op zijn terrein aangekomen en hij was niet
van plan om te wijken voor twee auto’s, met daarin een paar wezens die op twee benen rondlopen. Ons gefotografeer bracht hem niet van zijn
stuk, evenmin ons getoeter, geroep of enige pas in zijn richting. Sterker nog,
hij hief zijn staart en zwiepte deze waarschuwend heen en weer. Tot de lol er
toch vanaf ging en wij ons weg konden vervolgen.
Bij een groot cactusveld konden we naar hartenlust eten van
de roze vruchtjes die we vonden op de cactussen. Het was weer even afkijken hoe
het moest, maar ook nu lukte het weer. Erg leuk om te (her)ervaren, maar
eerlijk is eerlijk, ik vind het nog steeds nergens naar smaken.
Na een paar uur rijden, uitstappen, pootje baden, souvenirs
verzamelen en foto’s maken vroeg mijn lijf om een toilet. En hoewel ik op
verschillende plekken op Curaçao waarschijnlijk een achtergelaten toilet zou
kunnen vinden langs de kant van de weg, was dat hier geenszins het geval. Er
zat niets anders op, ik zou een mondi girl worden. Ongevraagd, maar desondanks
niet minder gewenst. Naast de auto, uit het zicht. Goed uitkijkend dat ik niet
boven een cactus zou hangen. Je zult er maar invallen, ik moet er niet aan
denken om de laatste paar weken van de vakantie
plat op mijn buik te moeten liggen, terwijl man en kind met een pincet
alle cactusstekels uit mijn billen proberen te vissen.
Een kleine boodschap is gelukkig zo klaar, dus binnen
afzienbare tijd stond ik weer naast de auto en kon mij bij de groep begeven,
waar ik het predicaat mondi girl kreeg. Grote grijns en trots maakten zich van
mij meester. Dat verdient een beloning. Ik ging op zoek naar een cactus voor
nog één roze vrucht en terwijl ik die uit de cactus peuter moet ik toch even
denken aan mijn mondi girl ervaring. Heeft de vorige mondi girl er ook aan
gedacht om niet boven de cactus te hangen? Smaakt deze vrucht nu anders dan de
vorige? En hoe zit dat met geiten? Denken die na voordat ze hun blaas legen? Om
aan te tonen dat ik echt mondi girl waardig ben, heb ik de vrucht opgegeten
zonder me daar nog druk over te maken. Yeah, ik ben een mondi girl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten