Winterkloven doen zo’n pijn. Ik had er nog nooit van gehoord. Ook nooit last van gehad. Tot een paar jaar geleden. Kleine scheurtjes in het eelt op je vingers en tenen, die maar moeizaam genezen. Die ontstaan in de winter bij vrieskou. En pijn dat ze doen. Op dit moment heb ik er vier, aan beide handen twee. Ik smeer me gek met allerlei crèmes, daaroverheen een pleister, zodat de zalf goed blijft zitten, maar gedurende dag laten de pleisters los en ’s avonds voelen de kloven weer als de dag ervoor: pijnlijk.
Dat is toch wel een voordeel als je in de tropen woont. Dan heb je dat niet. Niet van de kou althans. Ik heb gemerkt dat ik ook eeltkloven krijg van het dragen van slippers. In Nederland dan hè. Lekker op de slippers de tuin in en na een paar dagen gruwelijke pijn in de hielen van de eeltkloven. Ook die weer te lijf gaan met zalf en crèmes, nu de voeten gewikkeld in sokken. Wat op zich niet erg is, maar bij 35 graden, zonder airco, naar bed gaan met sokken is vreemd. Zelfs voor een Antilliaan die het altijd koud heeft. Maar het helpt en dat is het belangrijkste.
In mijn herinnering had ik er nooit last van, dus bij het inpakken van mijn spullen deze kerstvakantie had ik er ook geen rekening mee gehouden om deze crèmes mee te nemen. Het is daar geen winter, dus voor mijn handen had ik ze niet nodig. En voor de voeten, ach, ja, ik loop veel op slippers, maar ik had er nooit last van, dus waarom nu wel. Daarnaast smeerde ik mijn hele lijf goed in met zonnebrandcrème; ik zou de hielen ook meenemen.
De eerste week ging het goed en toen begon het. Met gebarste hielen naar de botica om iets te vinden wat ertegen hielp. Genoeg. Van 30 gulden tot 8 gulden. Het werkt hetzelfde mevrouw, dus ik zou voor die van 8 gulden gaan. U kan er ook aloë opsmeren, dat helpt overal tegen.
En dat klopt. Ik heb in Nederland wel eens gezegd, ik wil een aloë plant op de verwarming. De enige plek waar de plant het overleeft in dit land. Als ik dan een wondje heb, dan knip ik een steeltje eraf en smeer het vocht van de plant erop. Makkelijker gezegd dan gedaan. Voordat de plant een beetje aan volume heeft gewonnen, zijn we hier een paar jaar verder. Daarnaast is de lucht denk ik te droog, waardoor hij weinig vocht afgeeft. Dus in plaats van een mooie exotische plant op de vensterbank kijken we nu aan tegen een verdroogd iel plantje met afgeknipte takken. Ik zal er een bordje boven hangen: verminkt wegens kloofhielen, gaat in het voorjaar naar een sanatorium naar zee, de Atlantische oceaan om precies te zijn, om aan te sterken, zodat ze volgend jaar weer winterkloven kan behandelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten