Dit programma
bevat zeer beledigende teksten over Caribische Nederlanders.
Daar begon het programma van de NTR mee. Understatement van het jaar zou ik
willen zeggen. Het hele programma is doordrenkt van beledigende uitspraken.
Soms letterlijk, soms verborgen in de woordkeuze van de mensen.
Ik heb het programma de eerste keer niet in één keer kunnen
uitzien. Ik werd misselijk na de eerste twee minuten en had echt even tijd
nodig om op adem te komen. Nu heb ik door de week heen genomen het programma in
zijn geheel gezien. Ik word er nog steeds misselijk van, maar minder dan voorheen.
Dat kan uiteraard ook komen doordat de paaseitjes op zijn en dus niet meer in
handbereik staan.
Ik heb begrepen dat er op het eiland volop over gesproken
wordt. Er zijn nog net geen praatgroepen ontstaan om te kijken hoe nu verder,
maar het zou geen slecht idee zijn. Ook op Facebook blijft het een bron van
gesprek.
Zonder dat de personen die meedoen aan het programma het
doorhebben, maken ze eigenlijk reclame voor het eiland.
Neem nou die uitspraak over het leven onder de boom. Ik
bedoel, als u auto schade heeft en opgeknapt moet worden kunt u kiezen voor de
spuiterij op Scherpenheuvel of u kunt kiezen voor die mekaniko onder de boom.
Volgens de geïnterviewde in het programma heeft die toch niets te doen onder
die boom. Het enige wat ze doen is domino spelen en zichzelf voorplanten. Dan
kan een auto maken makkelijk ingevoegd worden. Daar is alle tijd voor. Er zijn
geen wachttijden, u wordt direct geholpen en waarschijnlijk is het een stuk
goedkoper.
Het verhaal over de slavernij is natuurlijk stuitend. En om
dan rond te lopen met een parasol en waaier alsof je zelf net uit de 17de
eeuw bent gekomen, maakt een karikatuur van jezelf. De mensen die deze
uitspraken hebben gedaan, hebben niet eens in de gaten dat ze zichzelf zo
belachelijk maken dat je als kijker eigenlijk alleen nog maar kan lachen. En
dat is ook waar het eiland voor staat. Humor, plezier, dus lieve mensen,
bedankt. Door u verschijning met parasol en uw uitspraken over de slavernij
laten jullie zien dat er veel gelachen wordt op het eiland, dat de mensen een
zonnig karakter hebben. Dat de mensen ook een dikke huid hebben en dit wel
kunnen relativeren.
Die mevrouw die is verhuisd vanwege de geluidsoverlast. Dank
u wel mevrouw dat u dat even noemt. Er is muziek op het eiland, er wordt gedanst,
plezier gemaakt. Toeristen komen daar graag op af.
Dus, na misselijkmakend geen paasei meer te willen eten,
loop ik nu vrolijk rond met een zak chips in mijn hand. Er is wel degelijk
reclame gemaakt voor ons eiland, de manier waarop is enigszins anders, maar
anders is wat wij zijn. Allemaal anders, en dat maakt ons zo uniek. Ik pas mij
in ieder geval goed aan met al die paaseieren en chips. Ik creëer de billen die
ook genoemd werden in het verhaal. Dikke billen waar men zo van houdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten